Het promotietraject naar partner is toch vaak een schimmig spel. En dat maakt veel los bij fiscalisten die ‘in de race’ zitten.
De promotie heeft ook niet altijd met kunnen te maken. Maar vaak ook met politiek. En hoe de economische vooruitzichten zijn.
Te vaak worden fiscalisten aan het lijntje gehouden. Je wilt immers geen goeie mensen verliezen. Zeker niet in deze arbeidsmarkt. Dus je houdt ze aan het lijntje, met alle gevolgen van dien.
Realiseer je wel; je ‘houdbaarheid’ is ook een belangrijke factor. Niet direct bij je huidige werkgever misschien, maar wel bij andere werkgevers.
Bij een ander kantoor zal je toch te maken krijgen met een ingroeitijd van 1 of 2 jaar. Leeftijd versus terugverdiencapaciteit gaat dan spelen. Bovendien heb je toch iets uit te leggen als je bij een ander kantoor aan tafel gaat. Waar ben je het niet geworden?
Geef een reactie